Column Gerben Heldoorn, Fractievoorzitter SGP Woudenberg

Op bezoek bij de Oekraïnse school

De SGP-fractie vindt het van groot belang om te weten wat er leeft in de Woudenbergse maatschappij. Daarom gaan wij regelmatig op werkbezoek. De ene keer bij een Woudenbergse ondernemer of een agrariër. De andere keer bij een zorgorganisatie of een maatschappelijke instelling. Onlangs stond er een bezoek aan de Oekraïnse taalklas op de agenda. Een bijzonder bezoek!

Het zal je maar gebeuren. Je moet vluchten. Vluchten, omdat er oorlog is in het land waar je woont. Je komt terecht in Nederland, in Woudenberg. En enkele dagen later zit je op een Nederlandse school. Het was bijzonder om de directeur van de Griftschool enthousiast te horen vertellen over het mooie werk wat deze taalklas doet. Vol passie, met liefde voor kinderen, doet ze dit werk. We zagen de betrokkenheid van de leraren die met de kinderen aan het werk waren. Deels in het Nederlands, deels in het Oekraïns. Enthousiast werden de kinderen gemotiveerd om wat in het Nederlands te zeggen. Er werd geteld in het Nederlands en gerekend. Bijzonder om zo een inkijkje in te krijgen in de wereld van deze kinderen.

Tegelijk zagen we ook de realiteit. Een kind waar oma de hele dag bij is in de klas, omdat het kind bang is. Een andere leerling die moeilijk tot werken komt, omdat het zoveel aan thuis denkt. Kinderen, die té veel van de oorlog hebben gezien.

De oorlog in Oekraïne duurt inmiddels ruim 2 jaar. En dan al de andere landen in de wereld waar oorlog is. Deze morgen zagen we weer even iets van het effect van oorlog op het leven van kinderen. Ingrijpend.

Wat was het mooi om te horen dat er in Woudenberg een goede samenwerking is tussen de scholen onderling. Tussen de gemeente en de scholen. Natuurlijk zijn er zorgen voor de toekomst. Hoe ga je als school om met wisselende leerlingaantallen en is de locatie voor de langere termijn beschikbaar, zodat de school niet hoeft te verhuizen?

Inmiddels weten we dat we de komende tijd in Woudenberg meer vluchtelingen zullen ‘moeten’ opvangen. Dat geeft vragen, uitdagingen en zorgen. Tegelijk zagen we deze morgen hoe het kan: door samen te werken. Door barmhartigheid te tonen. Door uit te gaan van mogelijkheden en niet van onmogelijkheden. Laten we dat ook de komende maanden doen.

Binnenkort gedenken we in de Nederland de oorlogsslachtoffers en vieren we onze vrijheid. We doen dat in het besef dat vrijheid niet vanzelfsprekend is en met barmhartigheid en bewogenheid om de mensen heen staan, die de vrijheid moeten missen. Hoe je dat doet? De Bijbel wijst ons de weg van de échte vrijheid. Vrijheid is niet in de eerste plaats voor jezelf, maar juist om uit te delen. Paulus schrijft in een brief aan de mensen in Galatië, in het jaar 55 na Christus: “Misbruik de vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde, want de hele wet is vervuld in één uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’” Een actuele boodschap, ook in 2024!