Ingezonden: Symboolpolitiek Deel 2
In de LetOp Woudenberg van 20 oktober 2021 scheef ik al eens over de symboolpolitiek rond de zondagsopenstelling. In de afgelopen raadsvergadering kwam de zoveelste episode van deze soap roemloos ten einde.
Ex-GBW-raadslid Bart Radstaake gaf in zijn column vorige week een inkijkje in de GBW-denkwereld. Het begon al met de kop: Het failliet van de Woudenbergse politiek.
Want de wereld stort in nu GBW een in hun ogen alleszins redelijk voorstel doet en de rest van de raad er niet voor de zoveelste keer over wil praten! En het opgezette toneelspel met een meesmuilend lachende CDA'er was vooraf besproken.
Radstaake weet uit eigen ervaring dat ALLE raadsvergaderingen tot op de laatste letter voorgekookt zijn. Sprekers lezen letterlijk hun inbreng voor en als er onverhoopt iets onverwachts gezegd wordt, volgt er direct een schorsing.
Dan rennen de raadsleden naar de achterkamertjes om hun scripts te herschrijven en daarna hervatten ze het toneelstuk.
Dat de GBW-fractie niet zag aankomen dat andere partijen in beide termijnen af zouden zien van hun spreekrecht is politiek amateurisme. Om dan te schorsen en de flauwe FVD frats van de hoofdelijke stemming uit te halen is tegen beter weten in doordrammen.
Komen soms nog video's op GBW social media met frames van gedecideerd tegenstemmende PvdA-raadsleden? Die hebben namelijk pragmatisme tegenover principes gezet. Zij hebben het bij voorbaat verloren punt van de zondagsopenstelling ingeruild.
En daarvoor terug een wethouder gekregen met een serie groene voornemens die het verkiezingsprogramma van GBW links en rechts voorbijfietst. Dat doet pijn.
In coronatijd grijnsde de vorige fractievoorzitter van GBW triomfantelijk in de webcam als er weer eens een voorstel door zijn coalitie met 8-7 werd weggestemd dan wel doorgedrukt. Nu zijn de rollen omgedraaid en schreeuwt GBW schijnheilig moord en brand.
De sneer van Radstaake naar de burgemeester, die in haar rol als voorzitter blijmoedig van niets toch nog iets probeerde te maken, was onterecht en een teken van de onmacht van een slecht verliezer.
De echte verliezer is overigens de jongste bediende van GBW, die door een goede fractievoorzitter allang tegen zichzelf in bescherming zou zijn genomen.
Ik hoop dat de volgende aflevering van deze soap lang op zich laat wachten.
Albert Henzen, Woudenberg