Een bijzonder boek van Woudenbergse auteur
WOUDENBERG De Woudenbergse auteur Caroline Nelissen schreef het boek ‘SLAPEN OP BETON, een waargebeurd verhaal’. Op 3 december signeert ze tussen 11.00 en 13.30 uur bij boekhandel Van Lunteren.
Caroline Nelissen begon aan het boek nadat ze tijdens een wandeling in de bossen van Driebergen een man had ontmoet die veel te dun was gekleed voor de tijd van het jaar. Ze gaf hem een jas en ze raakten aan de praat. ‘Hij vertelde maar door. Er was geen speld tussen te krijgen. Zijn verhalen waren zo bizar dat ik ze bijna niet kon geloven. Ik vroeg hem of hij er iets over op wilde schrijven en dat deed hij. Tijdens onze tweede ontmoeting vroeg ik hem de hemd van het lijf, omdat ik wilde weten waarom hij zich niet meer had verzet tegen de vrouwen die hem zoveel ellende hadden bezorgd,’ zegt Nelissen. ‘Zijn antwoord was dat hij, ook al was hij toen al 48, nog altijd bang was om iets verkeerd te doen omdat hij zich voor zichzelf schaamde.
We werden vrienden en een paar maanden later vroeg Stijn of ik een boek over de eerste dertig jaar van zijn leven wilde schrijven. Hij hoopt daarmee mensen die zoiets als hij hebben meegemaakt over de streep te trekken zodat ze erover durven te praten. Stijn Avondrood is dan ook niet zijn echte naam. Om hem te beschermen heb ik zowel de plaatsen als de andere personen in het boek een andere naam gegeven,’ aldus Caroline. ‘Toch heb ik nog lang geaarzeld. Een boek schrijven over iemand die nog steeds bang is, is niet bepaald vanzelfsprekend. Daarbij is Stijn geen Bekende Nederlander. Op mijn verzoek zijn we samen langs de plekken gereden waar Stijn heeft gewoond. Toen we langs het huis met de bruine luiken kwamen gleed hij onder het dashboardkastje. Zijn gevoel van angst bekroop ook mij en dat was het moment dat ik besloot dat het boek er moest komen.’
Meteen daarna kwamen de vragen. Schrijf ik het in de ik-vorm of in de hij-vorm? In de tegenwoordige of verleden tijd? Hoe beschrijf ik schaamte en angst? Het is immers niet mijn verhaal. Na twee jaar intensief contact merkte ik dat Stijn, mede dankzij onze praatsessies een nieuwe wending aan zijn leven had gegeven en dat ik hem niet meer met mijn vragen over zijn duistere verleden mocht belasten. Dat was het moment dat ik besloot voor de ik-vorm te kiezen.’ Het verhaal begint met de geboorte van Stijn. Hij is het vierde kind uit een liefdeloos gezin. Zijn ouders bestempelen hem als dom en hij wordt door zijn drie oudere zussen gepest. Ook omdat hij traag reageert en moeite heeft met taal. Niemand heeft in de gaten dat hij dyslectisch is. Op zijn zevende begint zijn moeder een reclame-verspreidingsdienst. Stijn helpt haar zoveel hij kan in de hoop dat ze dat zal waarderen. Als dat niet gebeurt zoekt hij zijn heil op een binnenvaartschip. Daar heeft hij het naar zijn zin tot hij onverwachts toch wordt ontslagen. Omdat zijn moeder hem als voetveeg blijft behandelen, klopt hij aan bij een gezin met een krantenverspreidingsdienst.
‘Slapen op beton is een verhaal over vernedering, uitbuiting en mishandeling door vrouwen. Het speelt zich af in de Betuwe aan het einde van de vorige eeuw.' ‘Ik ben heel blij met de vele positieve reacties, lacht Nelissen. Ze maken de zes jaar die ik aan het boek heb gewerkt alle moeite waard.' Die recensies zijn te lezen op de website: www.carolinenelissen.nl SLAPEN OP BETON, een waargebeurd verhaal. Uitgeverij Elikser, ISBN: 978-94-6365-455-5, 380 pagina's. € 24,50.