Een blijde boodschap in coronatijd!
Beste mensen,
De hele samenleving wordt beheerst door het coronavirus. Alles is anders dan we gewend zijn, koud vind ik, zoals het hele sociale leven koud te noemen is. En dat voelt zo omdat we ontzettend “op afstand” moeten leven van veel van wat ons dierbaar is.
Er is een grote eenzaamheid onder mensen. En hoelang zal het allemaal duren?
Sinds maart vorig jaar weten we dat niets vanzelfsprekend is: We wisten al dat terreur nog steeds bestaat en dat talloze vluchtelingen en anderen een zwaar leven hebben. Maar we wisten niet meer dat we met zijn allen verschrikkelijk kwetsbaar zijn.
Paus Franciscus heeft deze week in een interview gezegd: “Juist deze coronatijd, hoe moeilijk ook, kan een waardevolle tijd zijn.
Laten we in deze moeilijke tijd van isolatie en onzekerheid opnieuw de waarde van de kleine dingen ontdekken. Kleine gebaren van aandacht die we kunnen bieden aan onze naasten, onze familie, onze vrienden”, aldus de paus.
Wat heb ik bewondering voor zoveel mensen binnen en buiten de kerk die “kleine dingen” hebben gegeven aan anderen.
In een grot in Zuid-Limburg is ooit na de tweede wereldoorlog de volgende tekst gevonden. Het was in het mergel geschreven door onderduikers die daar in die jaren ondergedoken hebben gezeten:
Ik geloof in de zon, ook als hij niet schijnt.
Ik geloof in de liefde, ook als ik haar niet voel.
Ik geloof in God, zelfs als Hij zwijgt.
De coronacrisis kan ook ons soms het gevoel geven in een koude, donkere grot te zitten. Maar toch: dat mooie gebed geeft moed en licht.
Ik hoop van harte dat u ondanks alle beperkingen blijft geloven in betere tijden. Het ga u goed!
Met hartelijke groet en blijf gezond, pastoor Harrold Zemann van de Sint Catharinakerk.