Woudenbergers vinden duizenden schatten
Woudenberg In Nederland liggen er tienduizenden verstopt. Wereldwijd miljoenen. Geocaches. Kleine schatkistjes die je door middel van coördinaten kunt vinden. Deze worden door de verstopper op internet geplaatst. Als je ‘m wilt vinden, voer je de coördinaten in op je mobiele telefoon of je gps-ontvanger.
“We waren altijd al gek van wandelen. Een jaar of tien geleden, toen ze wat ouder werden, zochten we iets om wandelen ook voor onze kinderen interessant te houden. Zo zijn we bij geocaching terecht gekomen. Inmiddels zijn de jongens 23 en 25 jaar. De jongste geocacht nog steeds, met zijn vriendin. De oudste gaat af en toe met ons mee. In het begin waren we gelijk enthousiast. We moesten alleen nog wel een beetje kijken hoe alles werkte. Toen we dat in de gaten kregen, werden we fanatieker. Inmiddels hebben we bijna 5.000 caches gevonden”.
JE KOMT OP PLEKKEN WAAR JE ANDERS NOOIT KOMT
Als Martin Standaart voor zijn werk in het buitenland zit, pikt hij regelmatig een cache mee. Op vakantie is geocachen ook een favoriete bezigheid voor de Woudenberger en zijn vrouw Truus. “Door het geocachen kom je op plekken waar je anders nooit komt. We hebben een leuke cache gedaan door het centrum van Zwolle. Hier moest je gevelstenen zoeken op huizen. In Duitsland hebben we een cache gelopen met struikelstenen met informatie waar joden naar toe gedeporteerd waren. Daar zat een mooi verhaal achter”. De combinatie van wandelen of fietsen, puzzelen en het verhaal achter de cache is wat Martin en Truus boeit. Dit jaar waren ze op vakantie in Oostenrijk. “In een klein dorpje hebben we een cache gelopen. Het eindpunt was een kast die was ingericht in Star-Warsstijl, compleet met muziek en verlichting”. Er zijn dagen dat ze er 10 of 15 per dag doen. Met uitschieters naar 40 of 50. Soms vergt het oplossen van een cache wat meer tijd en moet er thuis of onderweg veel gepuzzeld worden. Het kan dan zijn dat ze er op één dag maar eentje vinden. Vaak gaan ze met zijn tweeën op pad, af en toe gaan ‘De Bossies’ uit Scherpenzeel of ‘Team Bouw’ uit Woudenberg mee. “Voor ons geldt wel, het moet leuk blijven; het is geen must. Het is gewoon een leuke hobby en je bent lekker buiten”.
In 2013 hebben Martin en Truus zelf een cache geplaatst; ‘met stip op de kaart…. Woudenberg’. Een oppakkertje uit een serie caches die door het hele land verstopt liggen. Idee achter deze serie is de plek van het bolletje dat je ziet nadat je op google maps een plaatsnaam intikt. Op deze plek wordt de cache verstopt. Let Op Woudenberg installeert de app op de telefoon en voert de coördinaten van de cache in. Het kost weinig moeite om ‘m vinden.
De logrol, waar we onze naam op moeten invullen, is verstopt in een oer Hollands product, met een knipoog naar een jaarlijks Woudenbergs evenement.
Wij waren altijd al gek van wandelen
DE MEMORIES UIT WOUDENBERG
Lastiger wordt het als we ‘De memories uit Woudenberg’ gaan lopen. Een wandeltocht van 6,5 kilometer. Startpunt is de parkeerplaats op het Julianaplein. Met de antwoorden op de vragen vinden we telkens de coördinaten van het volgende waypoint. Zo wandelen we door het Beaufortpark, langs het gemeentehuis, ’t Schoutenhuis en komen we op de plek waar vele Woudenbergers hebben leren zwemmen. Via boerderij Griftpark en kasteel Geerestein komen we bij het hek waar ooit kasteel Groenewoude stond.
Het uitgeprinte antwoordenblad geeft ons bij elk waypoint een stukje interessante historische informatie. Het bordje op het hek van het voormalige kasteel brengt ons het getal dat we nodig hebben om te komen tot de coördinaten van de eindcache. De verstopplek heeft opnieuw een link met Nederlands erfgoed en is gemaakt door cliënten van zorgboerderij Breehoef. Na twee en een half uur wandelen en puzzelen kunnen we ook deze cache loggen.
De caches hebben regelmatig onderhoud nodig. De route van ‘De memories uit Woudenberg’ liep over het Pauwenpad bij kasteel Geerestein. Martin: “Het pad is een paar jaar geleden opgeheven, hierdoor hebben we dus het één een ander moeten aanpassen. De vindplek van ‘met stip op de kaart’ is al eens vervangen en nu wordt die van ‘de memories’ opgeknapt. Daarnaast moet de logrol zo nu en dan vernieuwd worden”. Martin is intussen bezig met een nieuwe cache. Hiervoor heeft hij verschillende locaties in Woudenberg op het oog gehad. “Het is een beetje stil komen te liggen, omdat we de cache niet overal mogen plaatsen. Als dit niet op privé terrein is, hebben we hiervoor ook toestemming nodig van de gemeente. Dat valt niet altijd mee. Ik hoop dat we binnenkort een cache kunnen plaatsen rond het thema ‘oude spoorlijn’. De objecteigenaar is akkoord, maar de gemeente laat nog niets van zich horen”.
AANLEIDING OM WAT VAKER NAAR BUITEN TE GAAN
Eduard Lempers en Jeanette Hoogstrate (TeamThorocatchers) zijn net terug uit Valkenburg. Daar hebben de Woudenbergers weer een aantal caches toegevoegd aan hun toch al niet geringe totaal van ruim 7500 gevonden schatten. Een jaar of acht, negen geleden trok een artikel over geocachen in de Kampioen hun aandacht. “Omdat we beiden lid zijn van scouting, leek het ons leuk om ons daar wat meer in te verdiepen. Het gaf ons een aanleiding om vaker naar buiten te gaan, te fietsen en te wandelen met onze kinderen”, vertelt Eduard. De kinderen zijn ouder geworden en gaan nog af en toe mee. Eduard en Jeanette gaan bijna wekelijks op pad. “Wekelijks? Ja, dat komt wel enigszins in de buurt, denk ik. Wij cachen overal waar wij komen, in Nederland, maar als de gelegenheid zich voordoet, dan zeker ook in het buitenland. Als wij onze vakantie boeken, dan kijken wij of daar ook leuke uitdagende caches liggen. We houden de geocaching-websites en de social mediakanalen goed in de gaten. Zo is er een speciale facebook site met meer dan 13.000 leden. Daar kan je heel veel informatie ophalen. Wij bezoeken vaak speciale geocaching-events. Ook af en toe in het buitenland. Een aantal cachers kom je daar vaker tegen, anderen ontmoet je er voor het eerst”.
Eduard vervolgt: “Als we op pad gaan, dan nemen we onze rugzak altijd mee. Hierin zitten verschillende attributen: telefoon, GPS, batterijen, spiegeltje, magneet, werkhandschoenen, ehbo-spullen, een prikstok, kompas, kaarthoekmeters, kortom alles wat nodig kan zijn om een cache te vinden. En we hebben een boekje om coderingen op te kunnen lossen in het veld. In de auto liggen dan ook nog altijd een telescoopladder, hengel en een waadpak. Daarmee kun je, mocht dat nodig zijn, het water in. Het klopt dat wij ervaren geocachers zijn, het is een beetje een uit de hand gelopen hobby. Iedere cache kan wel iets bijzonders hebben. De locatie, de manier waarop je ‘m moet vinden of het totaalplaatje. Caches over een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld de Eerste of de Tweede Wereldoorlog vinden wij interessant. In principe doen we alles, maar als wij een keuze kunnen maken, dan gaan wij toch echt voor de wat mooiere caches”.
75 JAAR BEVRIJDING
Vorig jaar werden Eduard en Jeanette door het comité 4 en 5 mei benaderd met de vraag of zij een cache wilden plaatsen in het kader van 75 jaar Bevrijding van de Tweede Wereldoorlog. Ze bedachten zo’n 45 onderwerpen waar ze wat mee zouden kunnen doen. In deze regio is nogal wat gebeurd in die jaren. Daarom besloten ze om er een geocache-serie van te maken. Enkele geocachers uit de regio werden benaderd om mee te werken. Met een man of vijf hebben ze de serie ’The 75th Liberation Day Geocaching Serie’ over de Mobilisatie, Oorlog, Verzet en Bevrijding op de Utrechtse Heuvelrug en Gelderse Vallei uitgewerkt, totaal 45 caches.
Van deze serie ligt in het centrum van Woudenberg een zogenaamde mystery cache. Hiervoor moet eerst online een puzzel opgelost worden, waarmee je het coördinaat van de cache ontdekt. Eduard en Jeanette krijgen veel positieve reacties. “Je merkt dat de geocachers het een mooie cache vinden, dat het onderwerp hen boeit. Het gaat om de totaalbeleving. Wij vinden het een uitdaging om goed verzorgde, uitdagende geocaches te plaatsen.
Wij hebben plannen om de serie nog iets uit te breiden. Er zijn nog wat open plekken waar we met het thema nog iets kunnen doen. Ons evenement, dat op 5 mei jl. zou plaatsvinden, is door corona niet doorgegaan. Dat is erg jammer. Iedereen had daar veel tijd en energie in gestoken en veel geocachers keken er naar uit. We gaan ieder geval door en hopen volgend jaar een nieuw evenement te organiseren. Waar? Dat verklappen we nog niet. We hebben wel ideeën. Het heeft in ieder geval te maken met de Tweede Wereldoorlog.
Geocachen is een mooi spel. Het is een actieve manier om een lekker buiten bezig te zijn en nieuwe plekken te ontdekken. Vanwege corona zie je dat er nu veel nieuwe mensen mee beginnen. Het lijkt makkelijk, maar ik raad nieuwe geocachers aan zich goed in te lezen. Online valt veel te lezen over hoe het werkt en wat je moet doen. Soms gaan beginnende geocachers wel eens een dagje met ons mee om eens mee te kijken en vooral te ervaren hoe het is. Op zo’n manier kan je het spel snel onder de knie krijgen, want zo moeilijk is het ook weer niet!”
