Arnold Keller “Prettig Gestoord”?
De aanleiding voor het gesprek met Arnold Keller zijn de twee recordpogingen die hij komende vrijdag 25 september wil gaan doen. Maar naast deze sportieve uitdagingen spraken we ook over waar de gedrevenheid vandaan komt om zichzelf steeds maar weer uit te dagen en hoe we tot de conclusie komen dat je wellicht “prettig gestoord” moet zijn.
WOUDENBERG De afgelopen jaren heeft Arnold diverse recordpogingen gedaan in verschillende disciplines, zoals achteruitfietsen, fietsen op een eenwieler, situps en hij deed dat altijd voor een speciaal goed doel. Deze keer gaat hij twee pogingen doen die het afscheid moeten vormen van zijn actieve sportcarrière en zijn werk als coach van kinderen die extra steun en support nodig hebben.
Ditmaal is er geen goed doel aan verbonden maar wil hij zichzelf nog een keer uitdagen. Het eerste record dat hij wil vestigen is het Europees record punchen in één minuut. Het wereldrecord ligt op 700 slagen per minuut, een record wat zelfs voor Arnold onhaalbaar lijkt. Het Europese record met 400 slagen in een minuut is ook een enorme opgave maar Arnold gaat deze uitdaging graag aan. De tweede poging is een door Arnold zelf bedachte vorm van push-ups. Hij heeft deze poging voorgelegd aan de organisatie van het World Guinness Books of Record en zij stemden in met deze vorm van opdrukken. Het doel is dat Arnold zich binnen een minuut 60 keer in gestrekt houding opdrukt. Een poging waarbij zijn rug het zwaar te verduren zal krijgen. Wekelijks wordt Arnold bijgestaan en getraind door fysiotherapeut Vincent Bindervoet van Praktijk Geerestein.
Bewijsdrang
Omdat Arnold in de loop der jaren diverse recordpogingen heeft ondernomen was ik benieuwd waar deze gedrevenheid vandaan komt. Daarvoor moeten we terug het verleden in. Op een opmerkelijk openhartige wijze vertelt Arnold dat hij het als kleine jongen vroeger niet makkelijk heeft gehad. Zijn faalangst in combinatie met PPD NOS en een vader die een enorme streber was maakte het dat Arnold het in de ogen van zijn vader nooit goed heeft kunnen doen. Het zich altijd maar willen bewijzen ligt volgens Arnold daaraan ten grondslag. Door zijn vorm van autisme en de druk die zijn vader hem onbewust oplegde begrepen vader en zoon elkaar niet. Arnold heeft dit willen compenseren door zichzelf telkens te willen bewijzen, hij noemt het zelf bewijzen op het exhibitionistische af. Helaas is vader Keller overleden voordat Arnold zijn geslaagde pogingen aan hem heeft kunnen tonen.
Zanger, entertainer
Naast fanatiek sporter is Arnold ook fervent musicus. Binnen Woudenberg is hij bekend als voormalig zanger van de Rail Road Thunderbirds. De leeggevallen plek is na zijn afscheid bijna geruisloos door zijn zoon Gideon overgenomen.
De muziek bracht vader en zoon dichter bij elkaar en Arnold kreeg de waardering waar hij lang op zoek naar is geweest.
Arnold heeft met behulp van George Baker, Alexander Curly, met zijn hit: I’l never drink again, en Chiel Montage, John Russell in totaal 7 singels uitgebracht. Het leverde hem televisie en radio optredens op maar bovenal de waardering van zijn vader.
De Johan Vlemmix van Woudenberg
Tijdens ons gesprek komen we op de rare recordpogingen die hij altijd onderneemt. Wie denkt er nou aan om een recordpoging achteruitfietsen alleen of op een tandem te gaan doen. Het doet mij denken aan Johan Vlemmix die bij Ter Land, Ter Zee en in de Lucht ook altijd iets bijzonders moest doen zeg ik hem. Arnold kan daar enorm om lachen en vertelt dat gekkigheid uithalen er al vanaf de jeugd in heeft gezeten. Samen met een vriend en zijn vader bouwden zij een eenwieler van 2,5 meter hoog. Vanaf de galerij van de eerste verdieping van de flat stapten zij op de eenwieler en fietsten dan naar de tegenoverliggende flat op daar weer op de 1e verdieping af te stappen. Maar of dit nog niet uitdagend genoeg was, op dezelfde flat hing op 4 hoog een takel om huiswaar naar binnen te hijsen. Natuurlijk was deze takel weer een mooi onderwerp om elkaar uit te dagen en zo ontstond de wedstrijd wie kan het langst aan de takel hangen. Net voordat je los moest laten was het natuurlijk wel zaak dat je met je benen aan de juiste zijde van de galerij kwam anders zouden de gevolgen niet te overzien zijn geweest. Dat het niet altijd goed gaat blijkt uit een verhaal dat Arnold nog niet vaak heeft verteld. Tijdens zijn training voor het achteruit fietsen raakte hij de controle kwijt en reed hij pardoes het Valleikanaal in. Wat restte was een nat pak en een mooi verhaal.
Woudenberger
In de periode van zijn eerste single leerde hij ook zijn huidige vrouw Klaske kennen. Met Klaske verhuisde hij van Amersfoort naar Woudenberg. Wonen aan de Stationsweg, tegenover Hotel Schimmel, betekende dat je min of meer gedwongen opgenomen wordt in Buurtvereniging ‘t Spoor. Zowel Arnold als Klaske hebben zich tijdens hun verblijf aan de Stationsweg met veel plezier ingezet bij de diverse activiteiten van ‘t Spoor. Inmiddels hebben zij de woning aan de Stationsweg verlaten en wonen ze nu midden in het dorp. Achter heeft Arnold een sportstudio gebouwd waar hij tot voor kort zijn leerlingen lesgaf.
Trainen van jongeren
Jongeren met een sociale beperking, met adhd, stuiterballen of een andere vorm van voor de buitenwereld onaanvaardbaar gedrag probeerde Arnold door middel van eigen ervaringen en zelf aangeleerde methodes te helpen. Niets voor niets noemt hij zichzelf “zelf ondervonden deskundige”. De jongeren die bij hem komen hebben baat bij zijn trainingen en krijgen hierdoor enorm veel zelfvertrouwen. Het coronavirus heeft echter roet in de trainingen gegooid en heeft Arnold doen besluiten om te stoppen met lesgeven. (vervolg op pagina 17)