Naar school met de borst vooruit en het hoofd omhoog
Woudenberg - Buiten is het warm weer: 27 graden. De school waar we de kinderen opwachten is leeg, het is immers nog zomervakantie. En toch komen er acht kinderen, enigszins beschroomd, binnen voor de training Met plezier naar school. Braaf gaan ze allemaal in een kring zitten, zijn erg stil en kijken ons afwachtend aan. Voor de vakantie hadden ze al een kennismaking met hun nieuwe middelbare school en met het jongerenwerk gehad, maar nu komt het toch wel dichtbij: over twee weken begint de nieuwe start dan echt.
Naarmate de training vordert, komen de kinderen wat los en durven kwetsbaar en open te zijn. Velen zijn zich ervan bewust dat ze stil, afwachtend of juist goed gebekt zijn. Iets wat hen angst inboezemt, omdat ze dat niet weer willen zijn op hun nieuwe school met nieuwe vrienden. Maar hoe verander je dat? Hoe zorg je ervoor dat je, zoals een van hen zei ‘niet als een haai overkomt die om zich heen hapt, maar op een gezonde manier leiding geeft’? We gaan aan de slag met een opdracht waarbij je je bewust wordt welke rol je in een groep of naar vrienden toe hebt en of je ook tevreden bent met deze rol of hoe je de rol krijgt die je zou willen. Je ziet de kinderen opbloeien, zelfs in lichaamshouding veranderen de ingetrokken schoudertjes naar een houding van borst vooruit en hoofd omhoog: ik ben trots op wie ik ben! De tweede dag komen de kinderen al heel wat minder stil binnen. Luid kletsend gaan we al spelend en oefenend de tweede dag door. Er komen ook twee jongeren langs uit de tweede klas die haarfijn kunnen vertellen hoe huiswerk maken werkt, hoe je niet verdwaalt en hoe je nieuwe vrienden maakt óf juist weg blijft van de nieuwe mensen waar je niet per se vrienden mee wilt worden. Wanneer de kinderen na twee dagen de ruimte weer verlaten, hebben ze niet alleen een rugtas met gekafte nieuwe boeken, maar ook handvatten waardoor ze met vertrouwen naar de nieuwe school gaan. De haai bijt niet meer om zich heen, maar durft aan te geven wat ze wel en niet fijn vindt in de omgang met anderen. De stille matroos die het dek schrobt, durft bij de kapitein aan te geven wat hij nog meer in zijn mars heeft. Al met al geven deze kinderen aan dat ze met plezier de tijd op een nieuwe school tegemoet zien.