vervolg van pagina 5: interview Joop Blok
Normaal gesproken mag de familie er op de IC al heel snel bij, en die zouden moeten zorgen voor herkenning, maar door Corona was dit niet mogelijk.’ Na in totaal acht dagen op de IC kan Joop vervolgens weer terug naar de cohortafdeling, een speciaal ingerichte verpleegafdeling voor coronapatiënten, en na 17 dagen mag hij het ziekenhuis helemaal verlaten. Joop: ‘Mensen die zolang op de IC gelegen hebben lopen een risico op blijvend letsel. Ik ben zelf gelukkig nagenoeg helemaal hersteld. Ik heb net vandaag de laatste fysio gehad en de fietstest. Mijn waardes zitten weer op het normale niveau, en zo voel ik me ook. Godzijdank ben ik er goed doorheen gekomen.’
‘Wij en de GGD gaan ervan uit dat iedereen hier in huis corona gehad heeft. Alleen gelukkig niet in dezelfde mate als dat ik het gehad heb. Ze hadden ook andere symptomen: smaakverlies, hoofdpijn, koorts, enorme spierpijn.
De vraag is ook nog steeds waarom ik nou zo ziek ben geworden. Ik heb geen onderliggende aandoening, gebruik geen medicijnen, was weer lekker een beetje aan het fietsen. Fysiek was er geen enkele aanleiding waarom ik zo ziek ben geworden. Ook de longarts kan daar geen antwoord op geven, de vraag is of we er ooit antwoord op krijgen.’
‘Ik geef nu plasma, ik ga daarvoor elke week naar Amersfoort. Nadat je corona hebt gehad krijg je meteen een brief van de GGD of je bereid bent plasma te geven. Er is bij mij vastgesteld dat ik een hoog percentage antistoffen heb in mijn bloed. Dat wordt dan gebruikt voor huidige corona patiënten of voor medicijn-ontwikkeling.’
‘Veel Woudenbergers die ik spreek zeggen tegen mij: tot nu was het voor mij een heel abstract verhaal, een ver van mijn bed show, maar nu jij dit zo vertelt komt het wel heel dichtbij. Ik heb overigens vanuit de gemeente heel veel steun en medeleven gehad in de vorm van kaarten en gebed. Meer dan 250 kaarten en heel veel whatsapp berichtjes!' 'En dan nu de demonstraties tegen de corona-maatregelen. Dan ben ik bijna geneigd om in de auto te stappen en te vragen of ze wel weten waar het over gaat. Anderzijds, als je het nuchter bekijkt dan snap ik het ook wel weer. Als je niks in je omgeving hebt gezien, dan moet je het van verhalen horen en dan is het nog maar de vraag of je de impact daarvan inziet. Mijn vrouw, mijn kinderen, de familie en de vriendengroep hebben echt wel paniek gehad. Zelf ervaar je dit als patiënt vanuit een iets ander perspectief. Alsof je in een hele rare spannende film gezeten hebt. Ik moet wel zeggen dat Meander echt een topziekenhuis is, ik ben daar zowel op de cohortafdeling als de IC goed verzorgd!’