Column Jan Bessembinders, CDA Woudenberg

Senioren hoeven geen balzaal

“Wat ik me steeds meer afvraag: Verplaatst de gemeente zich eigenlijk wel in senioren? Weten ze op dat gemeentehuis nou écht wat ouderen willen?” Cornelis, 79 jaar, gezellige baard, kijkt me vanachter zijn bril indringend aan. Cornelis (niet zijn echte naam) heeft me gemaild voor ‘een gesprek van man tot man’ over seniorenhuisvesting in Woudenberg. De toevoeging ‘van man tot man’ maakte dat ik me enigszins schrap ging zetten voor wat er zou kunnen komen, maar dat blijkt in werkelijkheid behoorlijk mee te vallen – ook al roept mijn boks in plaats van een handdruk wat meewarig gegniffel bij hem op. 

Cornelis, oud-machinebouwer en begenadigd uitvinder, is gaan nadenken over seniorenhuisvesting sinds hij een vriendin in een grote stad heeft leren kennen. “Zij woont in een flat van 12 hoog, met op de begane grond een sportschool, een fysio, een medisch centrum, een ontmoetingsruimte en een aantal winkels. Dat is toch ideaal? Waarom hebben we dat niet in Woudenberg?” Zoiets hebben we toch, werp ik tegen? Kijk naar de woningen boven het gezondheidscentrum De Schans. “Klopt, maar dat zijn complete balzalen die niet iedere senior kan betalen. Net als Résidence De Schans trouwens”, werpt Cornelis tegen. Gewoon een huiskamer, keuken, slaapkamer, douche en een berging is voor de meeste senioren al genoeg – en dat hoeven echt geen paleizen te zijn. Zoiets als Kostverloren is toch geweldig? Midden in het centrum, niet te groot, dicht bij winkels. Prima toch?” 

Sloopkogel
Zit wat in. Alleen gaat de sloopkogel in Kostverloren, merk ik op. Cornelis, fel: “Precies dát zit me nou zo dwars! Het hele centrum gaat op de schop en iedereen heeft het over leuke winkels en horecagelegenheden, maar waar blijft de plek voor senioren? Alle nieuwbouw die wordt neergezet, zijn glaspaleizen waar een oudere niet op zit te wachten. Kijk maar eens naar het Julianaplein: wéér zo’n superdeluxe glaspaleis! Waar blijft het seniorencomplex van drie hoog met een lift naar beneden zodat je meteen naar de supermarkt kunt? Of moeten de senioren met hun rollator vanuit de Kersentuin maar weer het hele dorp door wandelen, over een stoep die meer op losse ijsschotsen lijkt, zonder bankjes om tussendoor even uit te rusten?” Een mooie plek weet hij zo op te noemen: achter de Sanidrome. “Dat gebied ligt nu op de tekentafel en het zou ideaal zijn om daar een wat groter complex voor senioren neer te zetten. Aan de overkant heb je de Weteringsehof en dat is al een meerlaags complex. Die zullen niet zo snel klagen over hoogbouw in de buurt.” Cornelis’ bezwaar komt erop neer dat we als gemeente niet goed nadenken over seniorenhuisvesting en dat we niet durven door te zetten op wat we in de Woonvisie beschrijven. “Tuurlijk, de hofjes en de complexen worden wel genoemd, maar dat is zo vaag. Wáár in het dorp wil je die dan neerzetten en hoe ga je ervoor zorgen dat ze er ook echt komen? De seniorenwoningen zijn nu te veel in kleine plukjes over het dorp verspreid, waardoor er geen winkelier is die zich op deze groep inwoners richt. Kijk maar naar de Kaneel, waar een stuk of 4 seniorenwoningen staan. Waarom maar 4? Waarom op die plek, helemaal aan het einde van de bebouwde kom? En hebben ze er ook over nagedacht dat je betaalbare startersappartementen prima kunt combineren met seniorenwoningen? Dat geeft je de nodige flexibiliteit in je woningbouw.”

Zelfstandig oud
Bij het afscheid nemen vraag ik of hij nog een laatste tip voor me heeft. “Ik wil gewoon graag in Woudenberg oud worden en als ik dat zo lang mogelijk zelfstandig moet kunnen doen, moet je de ouderen in het dorp daar ook de mogelijkheden voor bieden. Maar bij ieder nieuw plan zitten de senioren in het verdomhoekje. Daar kan ik wel om janken!”

Punt.