Column Ds. Blijderveen

Bron van 
licht en leven

In brede stromen valt het licht van de najaarszon over de bossen, weiden en heidevelden. Wandelend over een van de vele klompenpaden geniet ik van het spel van licht en kleur en koester ik de warmte gemengd met de geuren van het veld. 

En zomaar ineens overvalt me de vraag: Hoe zou de wereld eruit zien zonder de zon? Wat zou het dan donker zijn en koud. Zou er zonder het licht en de warmte van de zon eigenlijk wel leven mogelijk zijn op deze planeet? Het antwoord laat zich raden.

Het besef dat we zonder de zon niet leven kunnen heeft de eeuwen door de mensheid beziggehouden. Daarbij valt het op dat in het denken van de mensheid de zon niet alleen een natuurverschijnsel is, maar ook een belangrijk symbool dat verder reikt dan de biologie of de natuurkunde.

Zo komen we de zon onder meer tegen in het logo van de Universiteit van Utrecht. Omkranst met het motto: Sol Iustitiae Illustra Nos (Zon der gerechtigheid, verlicht ons). Er klinkt het besef in door dat werkelijke wijsheid en goede wetenschapsbeoefening alleen mogelijk is als wij verlicht worden door de Zon van de gerechtigheid. 

Dat doet me in mijn herfstmijmering denken aan het motto van mijn Alma Mater, de Vrije Universiteit van Amsterdam: Auxilium nostrum in nomine Domini (Onze hulp is in de naam van de Heer). Er klinkt in deze motto`s een stuk bescheidenheid door. 

Wij mensen hebben de wijsheid niet in pacht en echte wijsheid is een geschenk. Daar zingt een oud Joods lied al van. ‘In Uw licht (Gods licht) zien wij het licht (Psalm 36).’ Dringen de huidige crises van deze wereld ons niet tot bescheidenheid? 

Een loslaten van een blind vertrouwen in onszelf en onze mogelijkheden? De bron van licht en leven hebben we niet in onszelf.

Ds. W.J.C. (Wiljan) van Blijderveen