Woudenbergse Spelersvrouwen
Woudenbergse Spelersvrouwen

Column Jos van Dijk

Column

Spelersvrouwen

Ik had het eigenlijk allang verdrongen. Totdat twee weken geleden de foto ineens weer opdook in de
LetOp Woudenberg.

De foto van De Spelersvrouwen.

Bart Radstaake besteedde er, behalve de foto zelf dan, geen aandacht aan in zijn serie over 60 jaar VV-Woudenberg.

Volkomen onterecht natuurlijk. De foto heeft namelijk een verhaal.

Het gebeurde allemaal op de receptie. Het 1e voetbalteam was kampioen geworden. Het bestuur van de VV-Woudenberg had besloten dat dit heuglijke feit een receptie verdiende. Zo ging dat in die tijd: platte kar en receptie.

Het bestuur liet zich feliciteren met de promotie, en ook de spelers waren aanwezig. Ze zaten wat verveeld handen te schudden met een krat bier, en het geheel dreigde als een nachtkaars uit te gaan.
Totdat het gebeurde.
Vanuit het niets kwamen ze aanhuppelen. Vriendinnen van de kampioenen, zo bleek al snel. In de kleding van hun idolen. Ze hadden een reclamebord bij zich, waarop geschilderd was:

‘Jongens, succes in de 2e klasse. De Spelersvrouwen.’

Je kon meteen zien dat er tijd aan was besteed. En dat de selectiespelers er mee in hun nopjes waren. Ze wisten niet waar ze moesten kijken.

Vanaf dat moment was ik in de war. Achter elke succesvolle man staat een sterke vrouw, maar ik had het begrip Spelersvrouw altijd geassocieerd met het Nederlands Elftal. Nou ja, minimaal Ajax of PSV. Met vrouwen die na afloop van een wedstrijd exclusief in een duur spelershome champagne dronken. Glamour en glitter dus. De Yolanthe Cabau’s van de samenleving, zeg maar.

Maar nu hadden wij in Woudenberg ineens dus ook Spelersvrouwen.

Ik werd er vrolijk van. Waren deze Woudenbergse Spelersvrouwen een echt clubje? Moesten ze daarnaast nog gewoon werken? Keken ze samen naar het songfestival? Hadden ze een knutselavond georganiseerd voor het reclamebord? Ik gunde het ze. De voorpret is vaak leuker dan het moment zelf.

Maar tegelijkertijd kwam de twijfel. Was dit geen devaluatie van de echte Spelersvrouw? Kreeg je de titel ook als je vriendje in het vierde bier elftal voetbalde, of was het alleen voorbehouden aan vriendinnetjes van spelers uit een eerste team? Nog meer vragen doemden op. Gold dit begrip alleen in de voetbalwereld? Of bestonden er ook Spelersvrouwen bij, ik noem maar wat, curling?

Ik moest denken aan mijn vader. Jarenlang een niet onverdienstelijk dammer in het 1e van de damvereniging Woudenberg. Prachtige derby’s tegen Denk en Zet uit Culemborg. Was mijn moeder in die tijd ook een Spelersvrouw? Ik kwam er niet uit.

Het bewuste reclamebord heeft nog een paar jaar langs het veld gehangen. Bij degradatie werd ‘2e klasse' vrolijk doorgekrast voor ' 3e' of zelfs ‘4e' klasse. Voetbalhumor.

Ik hoop maar dat de Spelersvrouwen er niet onder geleden hebben.

Jos van Dijk